yine hare yle (ps çim burası sana)çılgın saatler geçiriyoruz başbaşa.

sonunda bloggera yeniden normal bir şekilde ulaşabiliyorum ki bu, sabırsızlığı pik yapmış benim için iyi birşey.

ruhsal yorgunluğum huysuzluk derecesinde. kış gelmesin bu sene, kış hiç iyi değil bu kadar yorgun bünyeye.

olaylara bakıyorum. neden sonuç ilişkilerine..
sonuçların hepsini tek tek ve çok açık bir şekilde görüyorum(görmediklerimi de gözüme soktular) ama hala nedenlerim yok? ya da nedenleri de görmem için başka şaşkınlıklar mı gerekiyor?
üzgünüm.
greys anatomy, my healing procedures