bir caddede.
caddenin tam ortasında durmuş kız. sanki bir klipteymişcesine iki yanından insanlar hızla akıp geçerken, o tam ortasında sabitlemiş kendini. ne geriye bakabilmiş, ne de yüzünü kaldırıp ileriye.
şimdide çakılıp kalmış.
şimdi nasıl mıymış?
tuhaf.
bir yanından geçenlerin pozitif havasını solurken, diğerinden dönenlerin negatifliğiyle vurulan bir şimdi. geçmişin şimdiye vurmasıyla acıtması, şimdinin gelecekten öcünü alarak tokatlaması. bahaneler ve mazeretler duvarına çarpıp çarpıp dönen düşünceler yumruğu.
şimdinin yemeğinde soğumuş geçmişler, ısıtılmadan tabağa konmuş tadılamadan çöpe gitmiş gelecekler var. peki hiç mi şimdiye ait geleceğe dair bir tatlı yok?
bir gece kız yüzünü kaldırmış, beyninin tüm hücrelerini olduğu yere bırakıp yürümüş. "whatever" diyerek gitmiş, içmiş, gülmüş, kahkaha atmış, dinlemiş hatta zıplamış dans etmiş, mutlu bile hissetmiş olduğu an için.
sonra yeniden uykusuna yatmış.
saat 4 olmuş arıyorsun çaresini hüznün kederin.. gece 4..
No comments:
Post a Comment