bir yere veda etmek..
bazen büyüdüğünüz eve, bazen anılarınızı doldurduğunuz - belki de sık gitmediğiniz, ama hep anlara tanıklık etmiş olan-bara. garip bir şekilde bazen bir insana veda etmekten bile daha zor olabiliyor. hem dizilerdeki gibi arkada bir fon müziği olmaması da çok üzücü. oysa veda anlarını taçlandırmak için müzik lazım, anı yavaşlatmak için bir de.
sıcak şarap içip vedamızı taçlandırıcaz yakın zamanda.
belki fon müziğimiz de olur, çıkarken arkamızı dönüp baktığımızda anılarımızı da orda bırakıp çıkarız belki..
bazen büyüdüğünüz eve, bazen anılarınızı doldurduğunuz - belki de sık gitmediğiniz, ama hep anlara tanıklık etmiş olan-bara. garip bir şekilde bazen bir insana veda etmekten bile daha zor olabiliyor. hem dizilerdeki gibi arkada bir fon müziği olmaması da çok üzücü. oysa veda anlarını taçlandırmak için müzik lazım, anı yavaşlatmak için bir de.
sıcak şarap içip vedamızı taçlandırıcaz yakın zamanda.
belki fon müziğimiz de olur, çıkarken arkamızı dönüp baktığımızda anılarımızı da orda bırakıp çıkarız belki..
apocalyptica-epilogue(relief)
2 comments:
booo: ( ağlıcaktım resmen okurken,öyle de yazılmaz ki!
nolursa olsun...veda edeceğiz sıcak şaraplarla,veda edeceğiz mojitolarla ya da veda edeceğiz bir termos çayla ama nasıl olursa olsun o veda edilen yer hep yanımızda kalmayacak mı?Hep kalmadı mı?
ps:bu mektup,ferdanenin,arka bahçenin kapanması,minikin taşınması konusu üzerine yazılmıştır.
snoopyn...
sen hep bu psleri koy, bakarsın seneler sonra benim blogumu da açıp okuduğumuzda hiç birşey anlamadan, neden bahsediyoruz acaba diye birbirimize bakarız :)
(ki çok olası bu:) )
bu arada
bari arka bahçe kalsaydı:(
Post a Comment