yalnız bi gece daha...bi resme bakıp acıyı resme döküp içini temizlemekistedi.tüm acıyı o küçücük cansız yaşam anına aktarıp geri kalan tüm canlı yaşanmışlıkları var olmamış saymak...baktı baktı.. arkasında çalan şarkıyı duydu sona: you stole the sun from my heart ...hep yağmur yağıyordu içine onun;hep bulutlu gülüşleri vardı sabahları...geceleri sağnak yağışlara tutulmuştu içi..ne yazdı ne kış..hep sonbahardı onun mevsimi. kalbine bir kez çöreklenmişti mevsim gitmiyordu bi türlü. bi şarkı bekliordu ona güneşi geri versin diye.. o şarkının içine girip dans etmeliydi onla. gözlerini kocaman kocamanaçıp "güneşşşşş!" diye bağırabilmeliydi gökyüzüne bakıp. üstelik o an kara bulutlar kanında bile olsalar durdurcak güçleri olmamalıydı güneşe bakan o gözleri.. kalbine giden tüm damarların tıkandığını hissetti bi anda. tüm kanı acıyla kaplanmıştı ve kalbine güzel güneşin girmesine izin vermiyordu. birileri geldi kalbini açıp damarlarına bakmak istedi..açsınlardı kalbini izin veriyordu buna ama alsınlardı kalbini atsalardı gitseydi böle demişti gelenlere. temizlenen damarlara bi daha bi daha acı pompalanmasına dayancak gücü yoktu..biliyordu kimseler dinlemiyordu onu .duymuyorlardı ki.. duymuyorlardı tek kelimesini bile oysa bağırıp duruyordu"alın atın!" diye başka bi şarkı duymuştu ve onun içine girmişti çünkü.. "koma"dedikleri bi şarkı ... bi filmde görmüştü -belki de pek çok filmde -komadayken hep güneş yansırdı, ellerini verirdi güneş ve güzel şeyler söylerdi. evet evet bekleyince güneş bulutları kovalıyacaktı başından.. zamanın saliselere dönüşmesine aldırmayacak beklicekti, gelip bi güneş gözlerine dolucak onu uyandırcaktı..
ama hala acıodu ...
03092004
No comments:
Post a Comment