uzun zamandır buraya ne mutluluk yazdım ne mızmızlandım.
bu sabah hem iş az hem de benim çalışasım yok. nasıl olsun ki? yüzde 70 lerde seyreden nemle kim nefes alıp beyin hücrelerini harekete geçirebilir ki? açıkcası ben ayakta uyumakla, bilgisayara boş bakışlar atmak arasında geziniyorum.
arada neler oldu, lilada sevdiceğimle ve nesemrenin (bradpitt angelina jolie'den ne farkları var ki:P) katılımıyla hava muhalefetli bol yemekli güzel bi tatil yaptık. aklımsa neşeyle kendimizi kaybettiğimiz assostaki dükkanda ve o kolye ve yüzükte kaldı.
sonra klasik tatil sonrası pazartesi sendromu
istifa edeceksen yazın edeceksin valla düşünceleri
işe adapte olma
sevdiceğin 30 yaşla beraber üstüne gelen olgunluk ve yakışıklılık:)
il faro da berbat bir doğum günü yemeği, kimseye asla asla tavsiye etmem
sonra bızdığın pilav şöleni
kızlarla toscanada bolca bolca dedikodu(bu kadar sayıca fazla kız olunca dedikodu hiç bitmiyor)
cumartesi fincan da kahvaltı(orası da bozmuş:( ) peb le 2'ye kadar "fısır fısır" gece dedikodu
seansı
ve tatilden kopma bir pazar günü, öğlen uykusuyla sahilde tabusuyla
şimdi ise eve koşup yatağı bulma isteği