sanırım birine rüyasında avaz avaz bağırdığı için sabah gerçek yaşamında ses tellerini inciten ve 2 gündür bunun acısını yaşıyan tek insan benimdir (ses tellerini incitmek diye bir deyim var mı bilmiyorum, ben yazdım oldu). gerçekten bağırmaya çalışmış olmam çok enteresan bi durum, üstelik bağırmam gereken insana bile değildi. bari kendime bağırsaymışım, ki heralde birine de öyle bağırılmaz, ayıp denen birşey var.
bir süredir rüya görmediğim(ki bu çok olanaksız birşeydi), ve şuan yeniden görmeye başladığımı varsayarsak, rüyaların tamamen beynimin kıvranmaları olduğunu görebiliriz.
işten alışkanlık "also" diye devam etmek istiyorum.
Also, millipiyangodan da yine birşey çıkmadı, bir yarım bir çeyrek bilet çöple buluştu. ben yine de bir sonraki çekilişi denemek istiyorum. açılcak bir cafe, bir radyo, alınacak bir ev var..
No comments:
Post a Comment