İSTANBUL'a dönüşü..
yoğun sıkıntılı bir 2 ay sonrasında yeniden üstümdeki yükü atmış, atamayacaklarımı taşımaya devam eder durumda, gerginliğini geride bırakmaya çalışır olarak buradayım.
en azından bir süre suçluluk duymadan kitap okuyabilir, müzik dinleyebilirim (misal şuan gren- sen)
bazen karşınızdaki insan sizi ne kadar kolay üzebiliyor.. şaşırtıcı.. ne kadar minik şeyleri düşünmek ne kadar zor oluyor ve yorulan oluyorsunuz. sonra yorup, tekrar üzülüyorsunuz.
kafanızdan geçen cümlelerin sese dönüşememesinin sonunda sadece sarılıp susmak sakinleştiriyor insanı.
yazamadım biliyorum
gece (akustik)- mor ve ötesi
No comments:
Post a Comment