ne kadar da farklı gözüküyor, olayları irdeleyince ne kadar da çok kendinimi kandırıyorum bu hayatta diyorsun.
evine arkadaşlarına işine sevgine
salona koltuğu ilk yerleştirdiğinde karşısına geçip bu burda oldu mu diye baktığın gibi
hepsinin karşısına geçip baktığında
sonra 3-5 sene sonra aynı koltuğa tekrar baktığında olduğu gibi
aslında hiç sevilmemişin
hiç becerememişin
hiç olmamış
hissi ne kadar çok
ne kadar çok kandırılmış
ne kadar çok..
bunu bolca uyku , koca bir bardak baileysli kahvede eritmeye çalışınca
hiçbir şey değişmiyor
sadece uyumuş kabus görmüş
baileys içmiş keyfine varmış oluyorsun
erimiyor..
d is for the dead sea
Blogged with the Flock Browser
No comments:
Post a Comment