aslında hiç yoktu bu blog u açmak kafamda
ama bir şarkı dinledim demin ,bir anda yazmaktan vazgeçemiyeceğimi anladım :
solitude baeolian by emir diril (merak edenlere http://www.myspace.com/diril )
bu kadar dokunabildiği için ruhuma arkadaşıma teşekkür ederek başlıcam bu bloga
güzel bi şeyler hissedebilmek ne kadar güzel
o kadar unutmuşum ki bu duyguyu
o kadar dalmıştım ki hüzüne
şöyle bir kafamı çıkarıp bakınca nefes alabildiğimi hissediyorum
dediğim gibi;
a new day to live
1 comment:
Ne mutlu bana:)
Post a Comment