do u feel the rain in u ?

gecenin üçünü yaşadığım bi gün daha
elimde adaçayı ve fonda bring me to disco king-david bowie
garden state i izlemiş olmanın verdiği hüzün mutluluk yağmur özlemi kendi yağmurundan kaçamayacak olduğunu farketme hissi ile burdayım yine.
bu filmi izleyince yine bişey farkettim.öyle böyle sürekli bi oyun var, tamamen içinizi birine açmamak için sürekli şartlanmış düşünceler. bi yandan da birine içinizi açabilmek için istek duymak var.ama her seferinde dürüstçe yaşadıklarınız kırılmışlıkla sonuçlandıkça,ben de oyna katılmalıyım düşüncesi alıyor insanı.
oysa filmdeki gibi dört günde bile olabiliyor bu.

ne dediğimi ne hissettiğimi açıklayamıyorum aslında şuan
kafam karışık..
belki sadece kendi yağmurum çözer bunu
belki de yağmurdan uzak düşünceler..

yine bulmaca oldu bu yazı ..

math

bir bilim adamı olarak matematiğin yalan olduğunu söylüorum şimdi ..
2-1=0
işte yalan ..oysa biz 2-1=1 zannederdik..oysa ikiden bir çıkınca hiç kalıyor.hiç ..
yalnızlıkla özlemi toplasan iki eder diye düşünürken -yine yalan matematik- içinde kapladığı alanı da işin içine katınca sonsuz ediyor.

1+1 de 2 etmiyor bazen..1+1 yine 1 ediyor bazen..o zaman çıkarma işlemlerine başlıyorsunuz..

herşey ne kadar da yanlış..

soundtrack 25th hour-finale
terence blanchard
...

a break

kendime not başkalarına tavsiye

birileri sizi inadına üzdüğünde üstüne bridget jones izlemeyin.hatta üstüne hiçbirşey izlemeyin gidip uyuyun.uyuma lüksünüz yoksa müzikten de uzak durmayı ihmal etmeyin